เมื่อรู้จักความงาม ความน่าเกลียดก็ปรากฎ
เมื่อรู้จักความดี ความชั่วก็ปรากฎ
มีกับไม่มี เกิดจากการรับรู้
ยากกับง่าย เกิดจากความรู้สึก
ยาวกับสั้น เกิดจากการเปรียบเทียบ
สูงกับต่ำ เกิดจากการเทียบเคียง
เสียงดนตรีกับเสียงธรรมดา เกิดจากการรับฟัง
หน้ากับหลัง เกิดจากการนึกคิด
ดังนั้น นักปราชญ์จึงกระทำโดยไม่กระทำ
สอนธรรม โดยไม่ต้องพูด
ให้สรรพสิ่งดำเนินไป โดยไม่แทรกแซง
ให้กำเนิด แต่ไม่ครอบครอง
ปฎิบัติกิจ แต่ไม่ประกาศให้โลกรู้
เพราะไม่ครอบครอง ความสำเร็จจึงเป็นของท่านตลอดไป
เมื่อรู้จักความดี ความชั่วก็ปรากฎ
มีกับไม่มี เกิดจากการรับรู้
ยากกับง่าย เกิดจากความรู้สึก
ยาวกับสั้น เกิดจากการเปรียบเทียบ
สูงกับต่ำ เกิดจากการเทียบเคียง
เสียงดนตรีกับเสียงธรรมดา เกิดจากการรับฟัง
หน้ากับหลัง เกิดจากการนึกคิด
ดังนั้น นักปราชญ์จึงกระทำโดยไม่กระทำ
สอนธรรม โดยไม่ต้องพูด
ให้สรรพสิ่งดำเนินไป โดยไม่แทรกแซง
ให้กำเนิด แต่ไม่ครอบครอง
ปฎิบัติกิจ แต่ไม่ประกาศให้โลกรู้
เพราะไม่ครอบครอง ความสำเร็จจึงเป็นของท่านตลอดไป
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น