บทที่ ๑ แห่งคัมภีร์เต๋า

เต๋าที่เรียกขานได้ มิใช่เต๋าที่แท้

ชื่อที่เรียกขานได้ มิใช่ชื่อที่แท้

ความไม่มี เป็นรากฐานแห่งฟ้าดิน

ความมี เป็นมารดาของสรรพสิ่ง

การตั้งอยู่ในความไม่มี ทำให้เห็นความเปลี่ยนแปลงของสรรพสิ่ง

การตั้งอยู่ในความมี ทำให้เห็นความเป็นมาของสรรพสิ่ง

ความไม่มีและความมี โดยเนื้อแท้เป็นสิ่งเดียวกัน

เพียงแต่เรียกชื่อต่างกัน

ทั้งสองต่างก็เป็นธรรมชาติอันลึกซึ้ง ทั้งลึกและซึ้ง

เป็นประตูแห่งการเปลี่ยนแปลงของสรรพสิ่ง